اثرات ضدمیکروبی 14 نمونه گیاهی شهرستان دشتی در استان بوشهر

زمینه: گیاهان دارویی که در درمان بیماری‌ها استفاده می‌شود دارای عوارض جانبی بسیار کمتری در مقایسه با داروهای صناعی است. استفاده بی‌رویه از داروهای ضدمیکروبی صناعی باعث افزایش مقاومت‌های میکروبی در چندین سوش میکروبی شده است. مواد و روش‌ها: در این بررسی، اثرات ضد میکروبی عصاره‌های متانولی 14 نمونه گیاهی بر روی سوش‌های میکروبی استاندارد بررسی شد. گونه‌های گیاهی از منطقه دشتی استان بوشهر جمع‌آوری شده است. عصاره نمونه‌های گیاهی خشک شده را با استفاده از محلول متانول/DMSO به غلظت‌های 25/0، 5/0، 1، 2، 4 درصد رسانیده، و اثرات ضدمیکروبی آنها به‌روش سیلندر پلیت و برحسب قطر هاله عدم رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: بیشترین اثر بر روی اشرشیاکلی مربوط به گیاه قمیش و کمترین اثر مربوط به گیاه خرگ بود. بیشترین اثر بر روی استافیلوکوکوس آرئوس مربوط به برگ حنا و خرگ و کمترین اثر مربوط به عصاره کروج بود. بیشترین اثر بر روی میکروکوکوس لوتئوس مربوط به برگ نخل و کمترین اثر مربوط به عصاره ورثی بود. بیشترین اثر بر روی کلبسیلاپنومونیه مربوط به عصاره کروج و کمترین اثر مربوط به عصاره ورثی بود. بیشترین اثر بر روی پسودوموناس آیروژینوزا مربوط به عصاره قمیش بود. بیشترین اثر بر روی باسیلوس سوبتیلیس مربوط به گزپرگل و انزروت بود. نتیجه‌گیری: عصاره متانولی قمیش در غلظت 4 درصد اثرات ضدمیکروبی مشابهی با اثرات آنتی‌بیوتیک‌های سفالوتین (30 میلی‌گرم)، آمیکاسین (30 میلی‌گرم) و پیپراسلین (30 میلی‌گرم) بر روی اشرشیاکلی و پسودوموناس آیروژینوزا نشان دادند. عصاره متانولی حنا در غلظت 4 درصد اثرات ضدمیکروبی مشابهی با اثرات آنتی‌بیوتیک‌های آمیکاسین (30 میلی‌گرم) و کلرامفنیکل (30 میلی‌گرم) بر روی کلبسیلاپنومونیه نشان دادند.